Creatieve therapie in Amsterdam

Deze schildersessies maken dat je in contact komt met datgene wat er in je leeft op een dieper niveau dan het rationele.

Thema’s waar je mee kunt werken zijn: persoonlijke problematiek zoals onzekerheid, gespannen zijn, datgene waar je tegenaan loopt (in het hier en nu). En eventueel als je stress ondervindt bij een bepaald thema, of burn-out klachten hebt. Maar ook relatie issues, verlangen naar een partner, verlangen naar een kind, loopbaanissues. Bij loopbaansessies kijken we naar hoe je ervoor staat en waar je heen wilt in combinatie met je talenten en mogelijkheden. Wat maakt dat je je talenten niet volledig inzet en wat is er nodig om dat wel te doen? Niet altijd hoeft het om traumatische ervaringen te gaan. Ook bij je onzeker voelen of ergens geen plek kunnen vinden of je niet thuis voelen kan een reden zijn om een schilderessie te doen.

In mijn werk met mensen is mijn focus gericht op de ander en het proces van de ander waarbij ik mijn in- en aanvoelingsvermogen plus intuïtie en ervaring in dienst stel van de ander. Ook een schilderessie is een ontmoeting. De focus is de ontmoeting van jou met dat wat in je leeft.

Door te schilderen, door je te uiten via beeld, ervaar je dat in contact met je beleving komt er een proces op gang. Mijn focus is op het helende vermogen wat in je zelf leeft. Ook in mijn werk met kinderen en jongeren werk ik met datgene wat zich aandient. Soms geef ik een opdracht, afhankelijk van het proces. Soms laat ik ontstaan wat zich wil uiten.

Het fijne van schilderessies is het werken met je handen, zonder bezig te zijn met het resultaat. Genieten van het proces en kijken wat er ontstaat. Als dat niet lukt is het ook goed. Datgene wat er is kun je uitnodigen en zien en eventueel ontmoeten. Het kan zijn dat je graag vanuit een thema werkt of het gewoon wilt laten ontstaan. Alles is goed wat er is.

Vanuit het bezig zijn met kleuren en vormen ontstaat dat datgene wat zich wil uiten. Dat wat van binnen zit, zich roert, niet zonder, dient zich aan. Dat wat binnen in je leeft wordt naar buiten gebracht door middel van schilderen, soms tekenen. Datgene wordt zichtbaar wat er vanbinnen speelt. Het kunnen uiten in beeld en kleur en wie weet het plezier van het bezig zijn, werkt bevrijdend en helend: je opent voor datgene wat heelt en daarmee een helend proces.

Met volwassenen

Linde schildert haar seksuele kracht. Het blauw, het rood is haar angst voor die kracht door slechte ervaringen in haar kindertijd. Het geel op de achtergrond staat symbool voor optimistisch vertrouwen. Zij zegt zelf: “Het was heel fijn om te schilderen. Ik kwam daardoor meer in contact met de seksuele kracht in mijzelf.”

De zin die bij Lisa op kwam is:
“Bevrijding. Ik heb bij Anja mijn trauma geschilderd en tijdens het schilderen voelde ik welke grote kracht mijn trauma heeft en had. Ik heb het tijdens het schilderen kunnen veranderen in levenskracht. Dat te schilderen was onwijs mooi en het werd heel warm en rustig binnen in mij. Als ik nu naar mijn werk kijk ben ik trots.”

Jarenlang sinds 2011 werk ik met weeskinderen in Nepal. Onderaan vind je twee tekeningen van hen. Omdat ik meestal zonder tolk werk, ze verstaan een beetje Engels, probeer ik in de opdracht al het helende te activeren. Bijvoorbeeld: “Teken jezelf als je het leven leidt wat je graag wilt.”

Toto (10 jaar, zie de 10 wolken) heeft zichzelf als vlieger getekend. Een heel groot vliegtuig en hijzelf, helemaal alleen op aarde. Maar de ambitie om piloot te worden geeft hem kracht. Dan is hij iemand.

De tekening van Riju (10) is vanuit hem zelf ontstaan, zonder opdracht. Hij houdt erg van tekenen. Mijn aandacht gaat vooral uit naar de afgezaagde tak. Voor mij symboliseert het zijn trauma van het weeszijn. De groei is afgesneden. En een vogel zingt zijn lied. Ik vertel dat niet tegen hem. Wel toen hij om hulp vroeg toen hij in een crisis zat, neem ik dat mee in mijn werk met hem.

Lyn (11) kwam bij mij begeleid door haar coach omdat ze een fantasievriendinnetje had. De coach vond dat lastig te hanteren. Ik heb haar laten tekenen wat ze graag deed, naast het werken met poppetjes. Het bleek dat ze een fantasievriendin had die lief was. Ze vond zichzelf niet lief. Ze had heftige gevoelens na de plotselinge dood van haar ouders. Ook in ons contact kwamen die heftige gevoelens omhoog. Ze wilde graag nabijheid en werd fel als ze haar grenzen stelde: doordat ik het heftige accepteerde en zelfs beloonde kwam er rust in haar. Zo kon ze erna haar fantasievriendin in haar hart sluiten.