Lieve mensen,
Vanwege jullie belangstelling en ondersteuning voor het werk met de kinderen in Oost Nepal even een kort verslag.
Bepakt en bezakt met 10 kilo aan cadeaus ben ik na 3dagen vakantie in de vallei naar Oost Nepal vertrokken waar de kinderhuizen en de school zich bevinden.
Ik heb voor het eerst een bevredigende training kunnen verzorgen voor de onderwijzers op de school. Thema: hoe vergroot je een kind haar/zijn zelfvertrouwen. Ik heb o.a. gewerkt met De waarde van positief bevestigen en belonen. Beweging om hun vermogen te vergroten |(de links-rechts beweging met armen en benen voor de integratie tussen hersenhelften) maar ook een aantal yoga oefeningen. Bewegend leren vanuit taalonderwijs bij antroposofie. En de taal van tekeningen (veel kleurpotloden gedoneerd o.a. maar ook springtouwen, muziekinstallaties, whiteboard, mededelingen bord,, schriften e.d.).
Daarnaast met drie kinderen gewerkt met leer en gedragsmoeilijkheden. Met een jongetje veel getekend en hem beloond. Hij werd erg fanatiek. En begon zelfs uit enthousiasme te praten. Daarvoor sprak hij geen woord.
Autisme is daar nog onbekend dus daar ook over verteld. Ook in de twee weeshuizen.
Bij de nieuwe onderwijzeres lag de stok om te slaan nog op de eerste rij. Dus daar was de gewijzigde mentaliteit van haar collega’s nog niet doorgedrongen. Ik merkte eens te meer weer hoe belangrijk het is om als vrijwilliger een band op te bouwen en meerdere keren te gaan. Het water is op de school in de droge tijd nog steeds een groot probleem. Les in hygiëne lijkt me pas zinvol als er stromend water voorhanden is. Naar een oplossing wordt gezocht.
In de twee weeshuizen weer veel gespeeld, gekleurd en getekend. Daarnaast yoga oefeningen gedaan en een tekenwedstrijd georganiseerd. In het kleine weeshuis ook een evenementen middag georganiseerd. Met diverse wedstrijdjes zoals met een lepel en een knikker de overkant halen.
Veel plezier gehad. O.a. met dans en muziek. En met kinderen waar het nodig was een individueel gesprek gehad. Ook met de home manager en huiswerkbegeleiders gesproken. Voor alle kinderen en begeleiders in het kleine weeshuis nieuwe schoenen gekocht en onder een geïmproviseerde kerstboom neer gelegd als cadeau.
Moeilijk om te zien dat de kleintjes minder te zeggen hebben dan de groten. In het kleine weeshuis is dat goed geregeld. In het grote weeshuis is dat minder maar daar is een goede en creatieve(!) huiswerkondersteuner aanwezig.
Moeilijk om te zien om te zien hoe een mi autistisch jongetje buiten de groep stond. Dit uitgebreid met diverse mensen besproken.
Meer dan ooit ervan overtuigd hoe belangrijk continuïteit is als vrijwilliger. Iedere keer leer ik meer over de cultuur. De dag na aankomst was er een picknick in het kleine weeshuis dus was ik daar als gast uitgenodigd. Ook wel eens fijn.
Lieve groet,
Anja Brasser
Stichting Kinderen in Beeld helpt kwetsbare kinderen en jongeren in onder andere Nepal, zodat hun kwaliteit van leven, levensvreugde en welzijn toeneemt.
